Analektak

Duela bi mila eta bostehun urte pasa jaio zen Konfuzio, baina oraindikbizi da. Ez atzoko Txina tradizionalista, ez gaurko Txina modernoa ez dago ulertzerik Maisu handiaren irakaspenak eta eragina kontuan izan gabe. Bere garaian, zatiketa, gerra eta indarraren legea nagusi ziren feudalismo dekadente hartan, bizikidetza harmoniatsuaren giltzarriak erakutsi zituen: elkarren maitasuna, gizatiartasuna, apaltasuna, arlo guztietan neurritasuna, egiazko tradizioarekiko errespetua. Eta ikasketaren eta hezkuntzaren garrantzia azpimarratu zuen aspertu gabe. Hamabost urte nituenean gogamena ikasketetan jarrita neukan. Hogeita hamarrekin Bidean sendotu nintzen. Berrogei urterekin ez nuen zalantzarik. Berrogeita hamarrekin Zeruko dekretua ezagutzen nuen. Hirurogeirekin nire belarria egia jasotze aldera jarrita zegoen. Hirurogeita hamarrekin, neure gogara joka nezakeen, bide zuzenetik okertu gabe, esango ditu Analektetan (2,4). Confucio nació hace un poco más de dos mil quinientos años, pero todavía está vivo. No se puede entender la China tradicionalista de ayer ni la China moderna de hoy sin tener en cuenta las enseñanzas y la influencia del gran Maestro. Enseñó las claves de una convivencia harmoniosa en medio de una época de feudalismo decadente en la que mandaban la división, la guerra y la ley de la fuerza: el amor mutuo, la humanidad, la humildad, la medida en todos los ámbitos y el respeto a las verdaderas tradiciones. (Editorial)